نورپردازی اتاق نشیمن [ طراحی ویژه ]

نورپردازی اتاق نشیمن بهتر است طوری طراحی شود که حداکثر استفاده از نور طبیعی انجام بپذیرد.

به ویژه در بعدازظهرها که بیشتر این فضا مورد استفاده قرار می گیرد.

بدین منظور می توان از انواع پنجره های دیواری و سقفی استفاده کرد.

به طور کلی توصیه می شود طراحی خانه طوری انجام شود که از نور طبیعی به داخل فضاها در طول روز استفاده شود.

اما در شرایطی که این امکان میسر نباشد یا در ساعاتی از شبانه روز ناچار به استفاده از نورهای مصنوعی باشیم،

رعایت برخی نکات در خصوص نورپردازی فضاهای مختلف سبب کارایی و زیبایی آنها خواهد بود.

اما اغلب اتاق های نشیمن به شیوه های طراحی نور پردازی مصنوعی نیاز دارند

زیرا این اتاق ها تنوع وسیعی از کاربردهای گوناگون را شامل می شوند.

نورپردازی یک اتاق نشیمن عادی باید فضایی آرامش بخش را ایجاد کند.

گفت وگوهای جمعی کوچک، ضیافت های جمعی شامل خوردن و نوشیدن های کوتاه مدت از کاربری های این فضا است.

همچنین این فضا شرایط فعالیت های تک نفره مانند مطالعه، شنیدن موسیقی و تماشای تلویزیون را فراهم آورد.

از انواع نورپردازی موضعی برای فعالیت هایی چون مطالعه استفاده می شود.

نور کانونی برای نورپردازی وسیع قفسه های کتاب از کف تا سقف و برای روشنایی بخشیدن به آثار منقوش واقع در دیوار به کار می رود.

به غیر از موارد ذکر شده در هنگام شب می توان از لامپ های رومیزی و چراغ های پایه دار استفاده کرد.

انواع نورپردازی در اتاق نشیمن استفاده می شود که شامل:

۱- نورپردازی عمومی برای گفت وگو و فعالیت های دیگر معاشرتی – اجتماعی

۲-تماشای تلویزیون معمولاً به نورپردازی غیر معمول نیاز دارد

۳- نورپردازی های دیگری که در اتاق نشیمن به کار برده می شود برای تماشای تلویزیون در این فضا اضافی هستند.

اگر تماشای تلویزیون در این فضا مد نظر باشد باید شیوه نورپردازی اتاق با آن سازگار شود و از ایجاد نورهای خیره کننده و وسیع پرهیز کرد.