اتصالات ساختمان‌های بتنی [ ویژگیهای ساختاری و عملکردی ابنیه ]

اتصالات ساختمان‌های بتنی از بخش اول کلیات جلد ۳/۲ نشریه شماره ۳/۲-۱۶۷ (ویژگی‌های ساختاری ابنیه – ویژگی‌های عملکردی ابنیه)

۳- اتصالات ساختمان‌های بتنی

جزئیات سازه‌ای و معماری در اتصالات ساختمان‌های بتنی شامل موارد زیر است:

۱-۳ جزئیات آرماتور گذاری

۲-۳ جزئیات درزهای سازه‌ای

۳-۳ جزئیات اتصال قطعات الحاقی به سازه‌های بتنی

گرچه به این جزئیات در عمل توجه کمتری می‌شود ولی تجربیات و آزمایش‌های فراوان نشان می‌دهد که اهمیت اتصالات ساختمان‌های بتنی کمتر از اهمیت طرح قطعات اصلی ساختمان نیست.

در بعضی موارد جزئیات نادرست ممکن است باعث کاهش مقاومت، دوام و بهره‌دهی ساختمان شود.

در آرماتور گذاری باید توجه ویژه به نوع آرماتور، مهار و وصله آرماتورها و توزیع آرماتورها در مقطع بخصوص در محل تکیه‌گاه‌ها و اتصالات شود.

درزهای ساختمانی شامل: درزهای انقباض یا درزهای کنترل، درزهای انبساط، درزهای جداکننده و درزهای اجرایی است. به‌جز درزهای انبساط و درزهای جداکننده در بقیه موارد سیستم آرماتور گذاری ثابت و ادامه‌دار است و فقط در نحوه بتن‌ریزی باید ضوابط مربوط را رعایت کرد.

در نقشه‌ها نمونه ‌اتصالات ساختمان‌های بتنی زیادی از این نوع درزها ارائه‌شده است.

اتصال به سازه بتنی به دو روش قابل پیش‌بینی است:

روش اول پیش‌بینی اتصال قبل از بتن‌ریزی و روش دوم اتصال بعد از بتن‌ریزی برای بارهای سبک که از پیچ‌های مهاری، بولت های باز شونده یا پیچ‌های خودرو با غلاف اصطکاکی می‌توان استفاده کرد.

استفاده از پایه‌های چوبی یا غلاف فلزی در هنگام بتن‌ریزی نیز از موارد متداول در طراحی جزئیات معماری است که باید به‌صورت دقیق و هم‌سطح با رویه بتن اجرا شود.

مطلب فوق برگرفته از بخش کلیات جلد ۳/۲ نشریه شماره ۳/۲-۱۶۷ (انتشار سال ۱۳۸۵ تجدیدنظر اول) با عنوان نقشه‌های جزئیات تیپ برای ساختمان‌های مسکونی واداری با سازه فولادی یا بتنی که ما در این مطلب آرچیکان به اتصالات ساختمان‌های بتنی از کلیات مربوط به بخش بتنی اشاره کردیم و موارد بعدی در ادامه مطالب منتشر خواهد شد.